Ard (Geç) İzlenimcilik (Post Empresyonizm)
Ard izlenimcilik, 19. yüzyılın sonlarına doğru Fransada İzlenimciliğin kurallarına tepki olarak doğdu. Art İzlenimcilik'in temsilcileri olan sanatçılar, sanat yaşamlarına izlenimcilikle başlamışlardır. Fakat bu izlenimcilik akımının kimi sınırlamalarını aşmak ve resimlerine kendi kişiselliklerini katmak istediler. Zamanla kişisel anlatım resimlerine yansıdı. İzlenimciliğin canlı ve parlak renkleri yanında, gelenekselin dışına çıkan konu anlayışı da bu sanatçıları etkilemeyi sürdürdü. Bu akım sonraları yerini Fovizm ve Kübizm’e bıraktı ve bu yeni akımlara öncü oldu.
Başlıca temsilcileri:
- Paul Cézanne (1839-1906)
- Georges Seurat (1859-1891)
- Paul Signac (1863-1935)
- Vincent van Gogh (1853-1890)
- Paul Gauguin (1848-1903)
- Henri de Toulouse-Lautrec
PAUL GAUGIN (1848-1903)
Gaugin, Üç Tahitili.
- Empresyonistlere düşünceye yer vermedikleri için karşı çıkar.
- Doğanın değil, kendi gerçeğini yapar.
- İçe dönüktür.
- Sanatında renk ve form çok önemlidir.
- Satıhta renkler.
- Renklerde geçiş yok.
- Kullandığı renkler doğal renkler değil.
- Hislerini yansıtan renkler kullanıyor (ekspresyonist).
- Geniş lekeler.
- Öğüdü, “işinize yaramıyorsa gölge kullanmayın”.
- Gölgeyi de form olarak yapar.
- Perspektif yok.
- Soyut motifler kullanır.
- Dekoratif.
- Yalın, ayrıntısız.
- Felsefi.
- Japon resim sanatından etkileniyor.
- Parçalardan bütüne gider.
- Yumuşak kıvrımlı formlar kullanır.
- Sembolik karakterleri renkleriyle vurgular.
- İlkel sanatı resme sokuyor.
- Önce Empresyonist, sonra Sembolist ve Ekspresyonist.
- Gaugin’in ilk müşterisi Degas olmuş.
PAUL CEZANNE (1839-1906)
Cezanne, Mont Sainte-Victoire, 1904.
- Akademik sanatın kurallarının doğaya aykırı olduğu konusunda Empresyonistlerle aynı görüşte.
- Empresyonistlerin aksine, değişmeyeni yakalamak istiyor.
- Amacı, gözün gördüğü, görmediği doğanın arkasında yatan değişmeyen dengeye ulaşmak.
- Felsefesi Klasik, resimlerin yapılışı Modern.
- Dengeli.
- Perspektif ve hacim olmadan renk ile uzaklık yakınlık veriyor.
- Renkleri birbiri üstüne getirerek bambaşka bir perspektif yaratıyor.
- Ama, resminde renkten çok form önemli.
- Konstrüktif.
- Çok uzun zamanda bitiriyor resimlerini.
- Kompozisyona uygunluk için deformasyon kullanıyor.
- Titiz hesaplarla koyuyor lekeleri.
- Derinlik duygusunu geleneksel olmayan yöntemlerle vermek istiyor.
- Dengenin geometri ile sağlanabileceğini düşünüyor.
- Doğayı, koni, prizma ve silindire indirebilmenin gerekli olduğuna inanıyor.
- Modern sanatın babası.
- Kübizm akımının öncüsü.
Post Empresyonistler Hakkında
Post Empresyonist olarak adlandırılan ressamlar aslında bir grup oluşturmazlar. Terim ilk kez, kendisi de bu kümeye dahil edilen Roger Fry tarafından, 1910 yılında Grafton Galeri’de açılan sergiye verilen “Manet ve Post Emprosyanistler” başlığında kullanılmıştır. İzlenimci gelenekle ilişkili olan bu ressamların en tanınmışları, Cézanne, Van Gogh, Gauguin’ dir. İzlenimciliğin etkisini paylaşan ve bu akımın kesin nesnelliğine mesafeli duran ve daha anlamlı bir yere varmak isteyen sanatçılar, yirminci yüzyıl sanatı için hem kuramsal düzeyde, hem de uygulamada birçok başlangıç noktaları sağladılar. |
